Այսօր ես գնացել եմ մեր դասարանի հետ”Խնկո Ապոր”գրադարան։Ես չեի դիմանում,ամբողջ ճանապարհին մտածում էի թե<<Երբ ենք հասնում Խնկո Ապոր գարադարան չեմ համփերում այնտեղ Նախարարին տեսնել և լսել նրա կարդացված հեքիաթը>>։Մենք հանդիպեցինք ԿԳ նախարարին։Նաև մենք արտասանեցինք Հովհ․Թումանյանի բանաստեղցությունները։Նաև արտասանեցինք ներսում։Նախարարը մեզ համար կարդաց “ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ”բալլադը։Մեզ հերուստաընկերությունը նկարահանեց և հարցազրույց վերցրեց։Այն տեղ շատ շատ շ՜ատ հետաքրքիր էր։Ինձ շատ դուր եկավ ոնց է նախարարը կարդում բալլադը։Բայց ես շատ շատ շ՜ատ տխրեցի որ մենք հեքիաթ չենք նայելու։Բայց,գոնե մենք մեր կարդացինք մեր շատ շատ ընկերների նվիրած գրքերը։Այս գրքերը նույն պես թումանյանի գրքեր էին։Մենք սկսեցինք նվիրել գրքերը իրար։Օրինա՝կ ես իմ գիրքը նվիրել եմ Դավիթին կամ Արտավազդին։